De dynamiek van deze massage vereist, dat men bij de eerste behandeling alleen de benen en de ondere rug (stuitbeen) masseert, bij de tweede behandeling uitsluitend rug en armen. Op deze manier wisselt men in verloop der verdere behandelingen af tussen „beenmassage" en „rugmassagen" af.
De beenmassage betoont de stroom van de voeten naar boven. De rugmassage vordert de stroom van het hoofd naar beneden.
In de taille ligt dus een onzichtbare grens voor de handen van de masseur, maar de werking der behandeling stroomt ook door tot de niet-gemasseerde lichaamsdelen.
Dr. Pressels woorden over deze indeling: „Als men van twee kanten tegelijk in een buis blaast staat alles stil!" Een wezenlijke impuls van deze massage is juist, een stroom in beweging te zetten en de in elk mens aanwezige innerlijke energie tot vrijere stroming aan te leiden, naar boven, naar beneden, tussen voeten en hoofd. Deze zelf-genezende kracht kan heel verschillend ondervonden worden,b. v. als warmte (de doorbloeding wordt beter ), als een lichter worden, als ontspanning (in de spieren), als vermoeidheid (wanneer ballaststoffen uitgescheiden worden) als initiatief-kracht of als lichtere stemming in de ziel, als muziek of aanwezigheid voor de geest.

De compositie van en behandeling kan men goed vergelijken met een symfonie, die milde en licht begint, beweeglijker en sproeiende wordt, dan innig naar binnen luisterend, dan daarna wekkend en zo verder in verschillende stemmingen en rythmen, tot ze ten slotte in harmonie en bezinning uitklinkt.
Ook pausen behoren in de compositie, even zo het rusten daarna.
Hieruit kan men afleiden, dat de beleefde, beweeglijke levensstroom niet alleen op gang gebracht wordt, maar ook gevormd met ordenende, vormende impulsen.
De masseur werkt ten dele met de vingertoppen, ten dele met de handvlakten, kruiken en de zuigklokken.

Het zetten van zuigklokken is min of meer in vergetenheid geraakt en wordt tegenwoordig in de natuurgeneeskunst weer ontdekt. Het is een kunst op zich zelf, die de massage voorbereid en ondersteunt.

Iedere behandeling wordt de individuele behoeftes van de patient aangepast, bij voorbeeld in de betrekking tot duur en intensiteit. Daar echter deze massage vooral het gezonde ondersteunen wil is de masseur weinig geneigt, zich op probleemgebieden te concentreren. We vertrouwen er liever op, dat een gestoord evenwicht zich herstellen, reguleren kan als het gezonde, vloeiende op gang komt en zijn weg vindt, ook aan de probleemgebieden!

Een door slik gesperde beek kan men natuurlijk met een schep uitgraven. Maar men kan net zo goed met een stok een spoor in het slik trekken: het water begint te vloeien en als men deze kleine stroom in beweging houdt, kan hij zelf de stroming verder in beweging houden en langzaamaan weer een beek worden, levendig zoals zijn wezen verlangt.
De zin van deze massage is, dat de geordende stroom een levendige ondergrond biedt voor een wekroep en een gezond ingrijpen van ziel en geest.

Daar zich deze massagetherapie tot het gezonde in de mens wendt, maar ook tot het bewustzijn, de wil zichzelf met zijn problemen objectief bezig te houden en uiteen te zetten, daardoor is ze voor alle vormen van ziekte aangebracht, in zo verre de patient voor zo'n bewustzijns-activiteit bereid en in staat is.
Voor kinderen -tot aan de puberteit- en voor verzwakte mensen moet ze in elk geval aangepast en verwandeld worden.